سیاسی 1
سیاسی 1
رفراندوم !!!
دکتر روحانی رئیس جمهور در اظهاراتی که اوج استیصال از حل مشکلات اقتصادی را نشان میدهد و بسیار تامل برانگیز است گفت : " قانون اساسی به ما میگوید در مسائل مهم اقتصادی و اجتماعی و سیاسی بجای تصویب قانون در مجلس ، مستقیماً به آراء عمومی مراجعه و همه پرسی برگزار کنیم . "این یعنی تلاش و زمینه سازی برای برگزاری " رفراندم پذیرش ذلت " جهت تعامل بهتر با کدخدای مودب ! باهوش ! و مورد اعتماد رئیس جمهور بعد از شکست در جلب اعتماد جناب کدخدا ..... و بی نتیجه بودن مذاکرات هسته ای .... و بعد از پاداش !!! جناب کدخدا ( کاهش شدید قیمت نفت با همکاری عربستان خبیث )
و توهین های بی سابقه به منتقدین داخلی !!! و افزایش گرانی و فشار اقتصادی ( علی رغم ادعای خروج از رکود و رسیدن به رشد اقتصادی ) ... خیال میکند با رفراندم و تبلیغات گسترده و گره زدن حل مشکلات اقتصادی به کوتاه آمدن از حقوق هسته ای ، مردم به پذیرش ذلت رای میدهند !!!! ایشان رفراندم 97/5 درصدی انصراف از یارانه را ( با آن حجم وسیع و بی سابقه تبلیغات ) فراموش کرده اند !!!!!
جناب رئیس جمهور ... مردم اگر میخواستند به ذلت تن بدهند که انقلاب نمیکردند .... در دفاع مقدس تسلیم قدرتهای جهانی میشدند .... در فتنه 88 ، نهم دیماه خلق نمیکردند ....جناب رئیس جمهور این اعتماد و التماس به کدخدا و پذیرش ذلت ... که شما و جناب رفسنجانی و خاتمی در پیش گرفته اید ... توهم و توخالی و بی نتیجه است .... راستی نتیجه بیش از یکسال مذاکره و اعتماد به وعده های جناب کدخدا چه بود ؟؟؟ ما فعالیت هسته ای را تقریبا تعطیل کردیم و اورانیوم غنی شده 20 % را از بین بردیم جناب کدخدا هم اجازه تولید آنرا دیگر به ما نمیدهد ...!!! آنها در مقابل چه کردند ؟ جز تحقیر و توهین و زیاده خواهی و تحریم بیشتر و کاهش قیمت نفت و نپذیرفتن نماینده معرفی شده از سوی شما برای نمایندگی دائم ایران در سازمان ملل !!! و تلاش برای محکومیت ایران در محاکم حقوقی و قضایی دنیا و درخواست توقف فعالیت موشکی !!! و رعایت حقوق بشر !!! در ایران و انتقال اورانیوم غنی شده ایران به خاک روسیه !!! و دهها درخواست گستاخانه دیگر ... که شما با پنهان کردن متن مذاکرات هسته ای ما را از دسترسی به این اطلاعات محروم داشته اید ... چه کاری انجام داده اند ؟؟؟ البته با لطف جناب کدخدا و همکاری صمیمانه روباه پیر استعمار 4/2 میلیارد از اموال غصب شده مان را بصورت قطره چکانی و با چندین واسطه و شرط و شروط دادند ... ولی در عوض چند برابر آنرا با مصادره ساختمان بنیاد علوی در آمریکا و محاکم قضایی اروپا و ... یکجا از ما گرفتند !!!!
راستی جناب رئیس جمهور نکند خدای نکرده بحث رفراندم با هماهنگی جناب کدخدا باشد ... که اگر چنین باشد این خیانت هیچگاه از خاطره تاریخی ملت بزرگ و هوشمند و ولایتمدار ایران پاک نج
خواهد شد ...جناب رئیس جمهور و آقایان رفسنجانی و خاتمی هم بدانند ... این ملت ذره ای از آرمانها و ارزشهای انقلابیش در مقابله با شیطان بزرگ و استعمار پیر انگلیس و رژیم صهیونیستی کوتاه نخواهد آمد و پرچم عزت و استقلال و مکتب اهل بیت که امام راحل برافراشتند و مقام معظم رهبری مقتدرانه بر دوش دارند و خون 300 هزار شهید سرافراز ، اهتزاز آنرا تضمین نموده را هرگز بخاطر مشکلات اقتصادی بر زمین نگذاشته و تسلیم قدرتهای مستکبر و زورگو و زیاده خواه و جنایت پیشه و فریبکار نخواهد شد ...
جناب رئیس جمهور ، راه حل مشکلات اقتصادی ، دست برداستن از حقوق عزت بخس هسته ای و تسلیم زیاده خواهی های شیطان بزرگ و پذیرش کدخدایی او نیست ... راه حل ، اقتصاد مقاومتی و نگاه به درون و استفاده از تمامی ظرفیتها و ایستادگی بر اصول و ارزشها و مقاومت در برابر زورگویان و تعامل و همکاری گسترده تر با کشورهای مستقل است ...
..........................
ای مجلسیان فتنه گری محکوم است.
،یک حرف خلاف رهبری محکوم است.
وقتی که نظام میرود زیر سوآل
حتی پسر مطهری محکوم است.
لبیک یا خامنه ایی
......................
اگر سپاه نبود
این، اتفاق تازهای نیست! تقریباً تبدیل به عادت شده! این بار فقط قدری زود‌تر کلید خورد و آغاز شد... این چندمین دولت است که وقتی بر کرسی قدرت تکیه می‌زند و استقرار می‌یابد، حمله به نهادهای انقلاب را به عنوانِ «مأموریتِ» نانوشته، در رأس اولویت‌ها قرار میدهد: هجوم به فرزندان ملّت! و مردم عادت کردهاند که آتش بمبارانِ تهمت و هجمۀ بیامانِ ناسزا را از هزاران قبضۀ توپخانههای رسانهایِ دوستانِ بیانصاف و یا صفوف آرایش گرفتۀ دشمن، بر فرزندانِ مظلوم و مقتدرِ «پاسدار»شان در حال باریدن ببینند. شبکه‌ها و رسانههای قدرتمندِ وابسته، از «بهائیت» تا «مرجعیتِ انگلیسی»، همواره پاسدارانِ این انقلاب را هدف گرفتهاند. دیروز چند روزنامۀ گروهکی و رادیوهای بیگانه، فرماندهی ستاد مشترکِ عملیات روانی را بر عهده داشتند و امروز، چند خبرگزاری و سایت و چندین شبکۀ تلویزیونی هم به سیاهۀ لشکرکشی‌ها ملحق شدهاند! غمی نیست... باز هم بریزید بیرون عفونتهای چرکینِ متورمشده از مالهای مشتبه را! خیلی دیر از راه رسیدهاید! ما از بنیصدر، و از زمین چمن دانشگاه تهران خاطره‌ها داریم!
ای کاش یادشان بود و می‌دانستند که اگر سپاه نبود، فرجامِ عمر مسئولیت همۀ رؤسای جمهور، به سرنوشت شهیدان رجائی و باهنر گره خورده بود! اگر سپاه نبود «کشمیری» ها و موش کورهای سیاست و برخی بزرگتر‌هایشان که موذیانه لب فرو بستهاند و به کنجی خزیدهاند، امروز آرام و قرار نداشتند و پیروزمندانه جولان می‌دادند و تک به تک رؤسای جمهور که نه، «حزب الله» را در پیش پای «آرمانِ» اربابانِ اجنبیشان قربانی کرده بودند!
اگر سپاه نبود، امروز باید برای سفر به اهواز، به ایلام، به کرمانشاه، به سنندج و ارومیه، در صف طولانیِ مقابلِ درب سفارتخانههای ایالتهای جدید، ساعت‌ها برای دریافت «ویزا»، گردن کج می‌کردیم و معطل
می‌شدیم!
اگر سپاه نبود، هیچیک از پروازهای هواپیماهای مسافربری جمهوری اسلامی به مقصد نمی‌رسید. هواپیما‌ها یک به یک ربوده میشدند و در تلاویو و پاریس و بغداد و ریاض و واشنگتن بر زمین می‌نشستند! مگر تا قبل از تأسیس سپاه ربوده نمی‌شدند؟
اگر سپاه نبود، خیلی زود‌تر از این‌ها در «دشت مغان» و در جنوب رود ارس، حکومت دوّم صهیونیست یا همان «تلاویو ثانی» تشکیل شده بود!
اگر سپاه نبود، «عبدالمالک ریگی»های معدوم، الان به جای جهنّم، در خیابان «پاستور» دفتر نمایندگی «جندالشیطان» را افتتاح می‌کردند!
اگر سپاه نبود، تانک‌ها و نفربرهای مسعود رجوی که فقط یک روز تا تهران و رژۀ نظامی در میدان آزادی فاصله داشت، الان به عنوان سمبل فتحِ پایتخت، در وسط میدان شهدا تبدیل به تندیس و یادمان شده بود.
اگر سپاه نبود، کودتای سال ۸۸، به حمام خون مبدّل می‌شد و جوخههای ترور ۳۰ تیرماه ۶۰، بار دیگر و این بار عظیم‌تر تکرار می‌شد! و امروز پنجمین سالِ تاجگذاریِ طاغوت فاسد را به هم تبریک می‌گفتند.
اگر سپاه نبود، جز تلّی از خاکس‌تر، اثری از کاخ مرمر و کاخهای ریاست جمهوری، در هجدهم تیرماه ۸۷ باقی نمی‌ماند!
اگر سپاه نبود، با جنگیدن به روش «اشکانیان»، هنوز در کفِ خیابانهای تهران، با دیکتاتورِ دیوانۀ حزب بعث «صدام» دست به گریبان بودیم، از بس زمین داده و زمان خریده بودیم.
اگر سپاه نبود، امروز نام بسیاری از «آقازاده‌ها»، به ویژه آقازادههای ساکن در جمهوری لیبرال دموکراتیکِ تهرانِ شمالی، جاسم و عبود و ابوبکر الطهرانی و... بود.
اگر سپاه نبود، داعش و تکفیریون الان تشکیل حکومت شام و ایران و عراق را جشن گرفته بودند.
اگر سپاه نبود، روستاهای محروم و دور افتادۀ ما، کجا راه و جاده و آب و برق و مسجد و مدرسه و درمانگاه به خود می‌دیدند؟ دولتِ بروکراتیکِ فربه و سنگین که حالِ تکان خوردن ندارد!
اگر سپاه نبود، از سربند زلزلۀ «بم» تا همین امروز، چشممان به دست سازمانهای بینالمللی بود و منتظر دریافت صدقۀ کشورهای ثروتمند بودیم و جنازههای آوارگان بیپناه و هراسان و داغدار همچنان بر زمین و در زیر آوار‌ها باقی مانده بود.
اگر سپاه نبود، امروز، آقازادههای عافیتطلب و اشرافی و «فرنگ» درسخواندۀ حضرات، به جای فتنهگری و مانور تجمّل، در سینۀ سرد قبرستان‌ها، خواب ابدی می‌کردند!
اگر سپاه نبود، آثار شنیِ تانکهای «مرکاوا» ی اسرائیلی در سال ۲۰۰۶ بر پیکرهای خونین فرزندان حزب الله در جنوبِ لبنان، برجای مانده بود!
اگر سپاه نبود، ناموس شیعیان، مادران و دختران آزادۀ ما، به بردگی و اسارت و «جهاد نکاح» رفته بودند و در سنگرهای گرگهای گرسنه، هتک و دست به دست میشدند!
اگر سپاه نبود، آب هم برای خوردن نداشتیم و آب را هم باید مثل خودروهای لوکسِ چند میلیاردی حضرات، وارد می‌کردیم!
اگر سپاه نبود، هیچ نخبه و دانشمندی در ایران امنیت نداشت!
همین مقدار آیا کافی نیست؟! صاحب این قلم بازهم بر این سیاهۀ فهرست علل موجودیت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تا چند برابر می‌تواند بیفزاید....
از تربیت نوجوانانِ مؤمن در مساجد کشور تا تقویت زیرساختهای مهمِ علمی و آموزشی و دفاعیِ این آب و خاک.... بله! حق دارند به سپاه حمله کنند! حق دارند سپاه را بکوبند، حق دارند پاسداران نجیب اسلام و انقلاب را سرزنش کنند! سپاه، بیدلیل خار چشم نشده!
هر دولتی که آمده و رفته، نیش و کنایهای هم به سپاه زده! از خاتمی گرفته تا احمدینژاد و حالا هم آقای روحانی! هنوز هوای بلعیدنِ نهادهای انقلاب اسلامی همچون «جهاد سازندگی» و هضم و جذبشان در دولت، از سر آقایان نیفتاده! و حالا نوبت سپاه است! برای ما نسل سومی‌ها سؤال و ابهام بزرگ این است: چرا دولتهای هنوز از راه نرسیده، به جای دشمنِ متکبّر و قدّاره بند و «وینچس‌تر» به دست؛ سپاه را
هدف می‌گیرند؟!
مگر آرایشِ دشمن را نمی‌بینید؟ از قوای «مارنیزِ» یانکیهای آمریکا و یگانهای ویژۀ اسرائیل تا دلارهای شیوخِ مرتجع وهابی، از جنایتهای لشکر چند ملیّتیِ داعش و تکفیریون تا بهائیت و مرجعیت لندن نشین!... شما دیگر چرا؟
مگر علمداران و فرماندهانی همچون عزیز جعفری، قاسم سلیمانی، غلامعلی رشید، احمد کاظمی، نورعلی شوشتری، حسن باقری، محمدابراهیم همت، مهدی باکری، حسین خزاری، مهدی زینالدین، مرتضی صفار، احمد متوسلیان، محمود کاوه، مرتضی قربانی، محمدباقر قالیباف، علی فضلی، علی فدوی، حسین همدانی، جمال الدین آبرومند و هزاران ستارۀ همچنان فروزان جهاد و شهادت، به این آب و خاک و به ساحت حریم ولایت و به دولت‌ها و مردمِ شهید داده و دلبسته به آرمانِ امام و انقلاب، کم خدمت کردهاند؟! بله، چه بجا و زیبا فرمود حضرت خورشید که: «اگر سپاه نبود، کشور هم نبود...». چرا بعضی‌ها از «ستاره‌ها» می‌ترسند؟!
........................................
