باد آورده را باد می برد
باد آورده را باد می برد
در زمان "سلطنت خسرو پرویز" بین ایران و روم جنگ شد و در این جنگ ایرانیها پیروز شدند و قسطنطنیه که پایتخت روم بود بمحاصره ی ارتش ایران در آمد و "سقوط" آن نزدیک شد . "مردم رم" فردی را به نام "هرقل" به پادشاهی برگزیدند .
هرقل چون "پایتخت را در خطر می دید " دستور داد که "خزائن جواهرات" روم را در "چهار کشتی بزرگ" نهادند تا از راه دریا به "اسکندریه" منتقل سازند تا چنانچه پایتخت سقوط کند ، "گنجینه ی روم" بدست ایرانیان نیافتد .
اینکار را هم کردند . ولی کشتیها هنوز مقداری در مدیترانه نرفته بودند که ناگهان "باد مخالف وزید" و چون کشتیها در آن زمان با باد حرکت می کردند، هرچه "ملاحان تلاش کردند" نتوانستند کشتیها را به سمت اسکندریه حرکت دهند و کشتی ها به "سمت ساحل شرقی مدیترانه" که در "تصرف ایرانیان بود" در آمد .
ایرانیان خوشحال شدند و خزائن را به تیسفون پایتخت ساسانی فرستادند .
خسرو پرویز خوشحال شد و چون این "گنج در اثر تغییر مسیر باد بدست ایرانیان افتاده بود،" خسرو پرویز آنرا " گنج باد آورده " نام نهاد.
از آنروز به بعد هرگاه ثروت و مالی بدون زحمت نصیب کسی شود، آن را بادآورده می گویند.
