سـه پنـد شنیدنی از شیــــــــــــــطان!

سـه پنـد شنیدنی از شیــــــــــــــطان!

روزی شیطان لعین به حضرت موسی(ع) گفت: می‌خواهم تو را هزار و سه پند دهم!
حضرت موسی(ع) فرمود: تو چه می‌دانی که من نمیدانم؟
جبرئیل به حضرت موسی(ع) فرمود: ای موسی، هزار او فریب است، اما سه پند او را بشنو ...
حضرت موسی(ع) به شیطان فرمود: سه پند از یک هزار و سه پند را بگو.
گفت : اول؛ اگر در دلت نیت انجام کار خیری کردی زود شتاب کن، که تو را پشیمان می‌کنم!
• دوم؛ چنان‌چه با زن بیگانه (نامحرم) تنها نشستی از من غافل مباش، که تو را به گناه می‌اندازم.
• سوم؛ چون غضب بر تو چیره شد، جای خود را تغییر ده، که فتنه به پا می‌کنم.

منبع کتاب شیطان در کمینگاه

من کویرم لب من تشنه ی باران علی ست

من کویرم لب من تشنه ی باران علی ست
 این لب تشنه ی پر شور، غزلخوان علی ست
این که گسترده تر از وسعت آفاق شده است
 به یقین سفره ی گسترده ی دامان علی ست
منّت نان و نمک نیست سر سفره ی او
 پس خوشا آن که در این دنیا مهمان علی ست
آتش اشکی اگر در غزلم شعله ور است
 بی گمان قطره ای از درد فراوان علی ست
لحظه ای پرتو حسنش ز تجلی دم زد
 که جهان، آینه در آینه حیران علی ست
کعبه یکبار دهان را به سخن وا کرده است
 تا بدانیم کلید در این خانه علی ست
از دم صبح ازل نام علی را می خواند
 دل که تا شام ابد دست به دامان علی ست