مثبت نگر
مثبت نگر
پروفسور حسابی می گفت : در دوره تحصیلاتم ؛ در یک کار گروهی با یک دختر دانشجو به نام کاترینا و همینطور فیلیپ که نمی شناختمش همگروه شدم . از کاترینا پرسیدم : فیلیپ رو می شناسی ؟ گفت : آره ؛ همون پسری که موهای بلندی و قشنگی داره و ردیف جلو مینشینه . گفتم نمی دونم کیو میگی . گفت : همون پسر خوش تیپ که معمولا پیراهن و شلوار روشن شیکی تنش میکنه . گفتم : بازم نفهمیدم منظورت کیه ؟ گفت : همون پسری که کیف و کفشش رو هم همیشه با هم سیت میکنه . بازم نفهمیدم منظورش کی بود ؟ کاترینا تُن صداشو یکم پایین اورد و گفت : فیلیپ دیگه ؛ همون پسرمهربونی که روی ویلچر مینشینه ..... این بار دقیقا فهمیدم کیو میگه . ولی به طرز غیر قابل باوری رفتم تو فکر ... آدم چقدر باید نگاهش به اطراف مثبت باشه که بتونه از ویژگی های منفی و نقص ها چشم پوشی کنه . .. چقدر خوبه مثبت دیدن . با خودم گفتم : اگر کاترین از من در مورد فیلیپ می پرسید چی می گفتم ؟؟؟ حتما سریع میگفتم : همون معلوله دیگه !! وقتی نگاه کاترینا رو با نگاه خودم مقایسه کردم ؛ خیلی خجالت کشیدم . سؤال اینه : ما چقدر مبت نگر هستیم ؟ چقدر سعی داریم خوبیها را ببینیم ؟ چقدر ارزشها را جستجو می کنیم ؟ چقدر خیرخواهی داریم ؟
