گناه کوچک پای گناه بزرگ را باز می کند
امام حسن عسکری "ع" فرمودند :
چرا زمان مرگ بر انسان ها پوشیده است ؟
به نظر شما اگر ما میدانستیم چه زمانی خواهیم مرد، چه اتفاقی می‌افتاد ؟ آیا این به نفع ما میشد یا به ضرر ما ؟
امام صادق علیه السلام در
توحید مفضّل به دلیل پوشیده بودن زمان مرگ اشاره فرموده است : ای مفضّل!
درباره مخفی بودن حیات انسان، بیندیش! اگر انسان مقدار عمر خود را می دانست
(از دوحالت خارج نیست یا عمرش کوتاه است یا بلند)
1- اگر عمرش
کوتاه بود ، برای آن که عمر خود را کوتاه و وقت مرگ خود را نزدیک می‌داند
زندگی بر او ناگوار می‌شود و به کسی میماند که دارایی‌اش به پایان رسیده و
کسی که به فنای عمر یقین کند، نا امیدی بر او غلبه کند.
2-و اگر عمر
او طولانی بود و از آن آگاه می شد، احساس امنیت و بقاء می کرد و غرق در
معاصی میشد ؛ به این امید که بهره کافی از لذتها و شهوات را ببرد و هنگامی
که پایان عمرش نزدیک می شد، به توبه بنشیند.
و این چیزی است که خداوند از بندگانش نمی پسندد چون میخواهند خدا را فریب دهند
و معلوم هم نیست که به وعده خود وفا کند زیرا که ترک کردن لذت و قبول سختی توبه خصوصا در پیری و ضعف بدن ، امری بسیار مشکل است.
پس بهترین حالت این است که در تمام عمر انتظار مرگ را داشته باشد تا به این سبب معاصی را ترک کند و طاعات را اختیار نماید .
توحید مفضل،ترجمه علامه مجلسی، ص: 108 - 110.
