تعارف کردن ، نشانه ی دروغ و دورویی!
تعارف کردن ، نشانه ی دروغ و دورویی!
یکی از عوامل شایع دروغ گفتن، تعارف است ! مثلا در مجلسی برایمان چایی آورده اند، هنگام جمع کردن استکان ها از ما می پرسند، چایی میل دارید ؟؟و ما می گوییم نه؛ در حالی که میل داریم و امثالهم... بسیار راحت است که هم تعارف کنیم و هم دروغ نگوییم مانند : در مثال اول که گفتند چایی میل دارید بگوییم : ممنون صرف شد.
از پیامبر اکرم صلی الله و علیه و آله می پرسند : اگر یکى از ما را رغبتى باشد و پنهان کنیم آیا آن را دروغ میشمرند ؟ حضرت فرمود : دروغ را دروغ نویسند، چندان که دروغهاى اندک را نیز دروغ اندک رقم کنند. به
طور مسلم اگر کسی بگوید چاکرم فداتم خاک پاتم اما در دل او چنین چیزی وجود
نداشته باشد ، او دچار نوعی نفاق است و تعارفش نیز آلوده به دروغ و نفاق
می باشد!
چون
همین شخص اگر از او خواسته شود که خود را فدا کند امتناع میورزد و در
برابر این سۆال که پس این تعارفات چه بود ؟ با صراحت می گوید ما فقط تعارفی
کردیم !! پس
بدون تردید این عبارات که از زبان خارج می شود و پشتوانه قلبی ندارد، نه می
تواند تأثیرگذار باشد و نه نشانه دوستی و محبت خواهد بود و نزد خداوند نیز نوعی دروغگویی و نفاق محسوب می شود...
روزی
امام صادق«علیه السلام» در مجلسی از جای برخاستند تا خارج شوند، دوستی نیز
برخاست و به اتفاق امام به راه افتاد، تا به در خانه امام رسیدند. امام«علیه السلام» بی آن که به آن شخص تعارف کنند، وارد خانه شدند . از ایشان پرسیدند : «چرا به آن شخص تعارف نکردید و نفرمودید داخل منزل شود ؟» حضرت فرمودند : «آمادگی پذیرش او را نداشتم .» گفتند : «اگر تعارف می کردید او خودش نمی آمد » حضرت فرمودند : «دوست ندارم خداوند ، نام مرا جزو کسانی ثبت فرماید که در تعارف زیاده روی می کنند...
