منافق کینه توز

منافق کینه توز

پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله و سلم به همراه جمعى از مهاجران و انصار در مسجد النبى نشسته بودند ناگاه على (علیه السلام ) وارد مسجد شد حاضران به احترام او برخاستند و از او به گرمى استقبال کردند تا اینکه على (علیه السلام ) در جایگاه خود که در محضر پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم بود نشست در این میان دو نفر از حاضران که متهم به نفاق بودند با هم درگوشى صحبت مى کردند رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم وقتى که آنها را دید دریافت که چرا آهسته با هم حرف مى زنند، آن حضرت خشمگین شد بطورى که آثار خشم در چهره مبارکش ظاهر شد سپس فرمود سوگند به آن کسى که جانم در دست او است داخل بهشت نمى شود مگر کسى که مرا دوست بدارد آگاه باشید دروغگو است کسى که گمان کند مرا دوست دارد ولى این شخص (اشاره به على (علیه السلام )) را دشمن دارد. در این هنگام دست على (علیه السلام ) در دست پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم بود و این آیه (مجادله /9) نازل گردید: اى کسانى که ایمان آورده اید هنگامى که رازگویى مى کنید به گناه و تعدى و معصیت رسول ، رازگویى نکنید...

لبخند پیامبر

لبخند پیامبر

روزى پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله، به طرف آسمان نگاه مى کرد، تبسمى نمود. شخصى به حضرت گفت:
یا رسول الله ما دیدیم به سوى آسمان نگاه کردى و لبخندى بر لبانت نقش بست، علت آن چه بود؟
رسول خدا فرمود:
آرى! به آسمان نگاه مى کردم، دیدم دو فرشته به زمین آمدند تا پاداش ‍عبادت شبانه روزى بنده با ایمانى را که هر روز در محل خود به عبادت و نماز مشغول مى شد، بنویسند؛ ولى او را در محل نماز خود نیافتند. او در بستر بیمارى افتاده بود. فرشتگان به سوى آسمان بالا رفتند و به خداوند متعال عرض کردند:
ما طبق معمول براى نوشتن پاداش عبادت آن بنده با ایمان به محل نماز او رفتیم ولى او را در محل نمازش نیافتیم، زیرا در بستر بیمارى آرمیده بود.
خداوند به آن فرشتگان فرمود:

تا او در بستر بیمارى است، پاداشى را که هر روز براى او هنگامى که در محل نماز و عبادتش بود، مى نوشتید، بنویسید بر من است که پاداش ‍ اعمال نیک او را تا آن هنگام که در بستر بیمارى است ، برایش در نظر بگیرم

منبع: داستان های بحارالانوار ج1، مولف: محمد ناصری