عطای خدا به آدم (علیه السلام)
عطای خدا به آدم (علیه السلام)
آدم عرض کرد: خداوندا شیطان را به من مسلط ساختی و مثل جریان خون در رگها، او را هم قادر کردی که به بدن من داخل شود.
خداوند
فرمود: ای آدم در قبال این کار این امتیاز را به تو و فرزندانت دادم که
هرکس فکر بد کند، به حساب او نوشته نشود ولی اگر آن عمل بد را انجام دهد یک
جرم حساب شود. لکن اگر کسی نیت خیر کند ولی انجام ندهد، یک ثواب برای آن
نیت نوشته شود و اگر آن نیت خیر را انجام ددهد، ده ثواب به وی داده می شود.
آدم گفت: خداوندا این عنایت را درباره من و فرزندانم بیشتر گردان.
خداوند فرمود: اگر کسی از فرزندانت گناهی مرتکب شد و توبه کرد، می بخشم.
باز آدم گفت: بیشتر از این عنایت فرما.
خداوند فرمود: من مهلت توبه را تا دم مرگ به آنها می دهم.
آدم عرض کرد: یا رب حسبی.
کلیات حدیث قدسی، حر عاملی- بخش در شأن آدم
