تاریخ را فراموش نکرده ایم!

تاریخ را فراموش نکرده ایم!

اشعث ،شمشیرش بالای سر مولا گرفت و کاری کرد که مالک ،از دو قدمی خیمه معاویه برگردد ! اندکی بعد که ماجرای ابوموسی پیش آمد و فهمیدند بد کلاهی سرشان رفته ، روزه گرفتند ، زیر آفتاب داغ نشستند و به خیال خودشان توبه کردند! بعد هم گفتند: یا علی! تو و ما در پذیرش حکمیت گناه کاریم! ما توبه کردیم،تو نیز باید توبه کنی! آن روز یک اشعث بود و امروز اشعث ها که از پشت خنجر می زنند و در دل سپاه اسلام فتنه می کنند و البته صد ها بار از خوارج وقیح ترند ! آنها همان توبه ظاهری و موهوم را به جا آوردند و اینان،منتظر توبه امام و امتند!

در حادثه کربلا با سه‌ نمونه شخصیت روبرو می‌شویم

در حادثه کربلا با سه‌ نمونه شخصیت روبرو می‌شویم

اول : حسین حاضر نیست تسلیمِ حرفِ زور شود . تا آخر می‌‌ایستد .خودش و فرزندانش شهید می‌شوند .هزینه انتخابش را می‌‌دهد و به چیزی که نمی‌خواهد تن‌ نمی‌‌دهد .از آب می‌گذرد ، از آبرو نه‌...

دوم : یزید همه را تسلیم می‌خواهد.مخالف را تحمل نمی‌‌کند.سرِ حرفش می‌‌ایستد.نوه‌ پیغمبر را سر می‌‌ٔبرد.بی‌ آبرویی را به جان میخرد تا به چیزی که می‌‌خواهد برسد

سوم: عمرِ سعد به روایتِ تاریخ تا روز ٨ محرّم در تردید است .هم خدا را می‌خواهد هم خرما را ، هم دنیا را می‌خواهد هم آخرت را .هم می‌خواهد حسین را راضی‌ کند هم یزید را . هم عماراتِ ری را می‌خواهد ، هم احترامِ مردم را . نه‌ حاضر است از قدرت بگذرد ، نه‌ از خوشنامی .هم آب می‌خواهد هم آبرو .دستِ آخر اما عمرِ سعد تنها کسی‌ است  که به هیچکدام از چیزهایی که می‌خواهد نمی‌‌رسد . نه سهمی از قدرت می‌‌برد نه‌ از خوشنامی  .

 ما آدمهایِ معمولی‌ راستش نه جرات و ارادهِ حسین شدن را داریم ،  نه قدرت و ابزارِ یزید شدن را اما در درونِ همه ما یک عمرِ سعد هست ! بیش از همه از عمر سعد شدن باید ترسید.