زیاد برایم دعا کن!!

زیاد برایم دعا کن!!

 

خدا نکند کسی بهت بگوید! زیاد برایم دعا کن!! دلت به لرزه می افتد که مگر چه شده آنقدر مضطرب و بی تاب شده... بعد اگر شرایطش باشد ؛ مشکلش و گرفتاریش را جویا میشوی و در صدد رفع آن برمیایی .  ولی خدا نکند شرایط پرسش نباشد دیگر دلت تاب نمی آورد.... در خلوت و در خواب و بیداری فکرت ، ذکرت با اوست پیش او.... که آیا مشکلش حل شد ؟! آیا دغدغه اش برطرف شد ؟! خلاصه هر جا میروی و یا می نشینی میگویی : دوستان....یک نفر خیلی ملتمس دعاست برایش دعا کنید... میدانم که نگفته متوجه منظورم شدی..... آری صاحب و مولا و سرور و همه چیز من و تو... پیغام داده که : ( واکثر الدعا بتعجیل الفرج فان ذلک فرجکم ) . کاش آب میشدم و این جمله را نمیشنیدم . کاش از شنیدن این جمله دق میکردم . کاش... و کاش... حداقل دعا میکردیم... از آن دعاهایی که با اضطرار است !! از آن دعاهایی که همه ی امیدت قطع شده... از همانهایی که همه را بسیج میکنی که آی دوستان فرد مضطری ملتمس به دعاست...دعایش کنی... آه که باید دق کرد از این غربت .. از این تنهایی... سلام مولای غریب..
صاحب عالم و آدم باشی و اما تنها !!! نمک سفره مان به دعای شما باشد ... و شما اینقدر تنها باشى.......

الّلهُـــمَّ عَجِّــــــلْ لِوَلِیِّکَــــــ الْفَــــــــرَج الساعة

امان از بیسوادی

امان از بیسوادی

کسی بی سواد ، زاده نمی شود ، ساخته می شود ! بی سوادی یعنی ؛ شبکه محبوب اجتماعی را که باز می کنی ؛ تمام صفحات ، پر باشد از روزمرگی آدم معروف ها و مسخره بازی معروف نماها... نه از مطالب آموزشی خبری باشد ، نه از چهار کلام حرف حساب ! بی سوادی یعنی ؛ توی صفحه و روی پروفایلت بنویسی ؛ "به بهشت نمی روم اگر مادرم آن جا نباشد" و کمی آنطرف تر، مادرت از بی توجهی ات بغض کرده باشد... بی سوادی یعنی ؛ مسیر تمام لباس فروشی و آرایشگاه های شهر را از حفظ باشی ، اما حتی یک بار هم گذرت به کتابفروشی نیفتاده باشد... این بی سوادی مدرن دارد فرهنگمان را از ریشه می خشکانَد...