يكشنبه, ۲۲ مهر ۱۳۹۷، ۱۰:۳۱ ق.ظ
او خواهد آمد
او خواهد آمد
فردا در راه است ؛ تاریکی رنگ کشیده روی صفحه دنیا و ظلمت دارد ، بیداد می‌کند. این همه تجاوز ، ظلم ، غارت، کودک کشی ، تهمت، غیبت، افترا و... . به‌راستی خود تاریخ هم این‌همه ظلم را یکجا ندیده شاید
روزی روشن در راه است ، روزی که خورشید نورانیت آخرین ذخیره‌ی هستی
می‌خواهد سر به طلوع بگذارد و روشنی شعله‌های وجودش، ریشه‌ی ظلم و تجاوز و
بی‌دینی را بسوزاند . ای آخرین یوسف کجای این دنیا منتظری... که ما سر بر قبله‌ی انسانیت بگذاریم و بشویم همان ۳۱۳ نفری که می‌خواهی . تو منتظر مایی و ما منتظر تو... کی قراراست که بفهمیم ما جلو راه آمدنت را گرفتیم . می‌گویند تو جمعه می‌آیی . دیگر شمارش جمعه‌هایی را که آمدنت را کشیدم و نیامدی از دستم درآمده . شاید این جمعه بیایی و خط به روی انتظارها بکشی و ظهور بنمایی . اما... کاش یادمان بیاید که غفلت از ماست . ای یوسف زمانمان، کلبه احزان‌مان را، با آمدنت روشنایی‌بخش، چرا که با آمدن تو، دیگر از ظلم و ستم، و ناعدالتی نخواهیم شنید . مادری دوباره سیاه‌پوش شد و پدری زانوی غم بغل کرد . آری انگار با این همه تاریکی صبحی در راه است صبحی که باوجود تو ظلمت چیده می‌شود . صبحی که اگر ما رسم انسانیت را بپذیریم می‌تواند آمدنت را به شنبه هم وصل کند و صدای اذان محمد رسول‌الله را از سرتاسر جهان بشنویم
برایمان دعا کن.
