پای پیاده ، هم پای جاده ، ره می سپارم به عزم زیارت

 پای پیاده ، هم پای جاده ، ره می سپارم به عزم زیارت

پای پیاده، هم پای جاده، ره می سپارم به عزم زیارت
در کوله بارم، چیزی ندارم، غیر از دلی مست شوق شهادت
مولا
می خوام دلم پر از تو باشه
آقا
نخواه که از تو دل جدا شه
ای یار، دلدار، سالار
دلبسته یاد توام... وای وای وای
دربند و آزاد توام... وای وای وای
وای
نمی خوام بی تو زنده باشم
وای نخواه تا که از تو جدا شم
***   ***   ***
آقا نظر کن، این شب رو سر کن، شام دمشق و یمن رو سحر کن
آقا حسین جان، زار و غریبیم، در جاده ها زائر عطر سیبیم
مولا
زمانه را ستم گرفته
آقا
دل یتیما غم گرفته
آقا آقا آقا
با اینکه چیزی ندارم... وای وای وای
که پای عشقت بذارم وای وای وای
وای
به شوق تو آواره هستم
به ذوق نگاه تو مستم
***   ***   ***
پای پیاده، هم پای جاده، زایر شده این دل تنگ ساده
مولا یا مولا، دل بی قراره، دل عاشق و خسته از انتظاره
آقا
بهشت و بی شما نمی خوام
آقا
به شوق یاری تو می آم
آقا آقا آقا
دلبسته راه توایم... وای وای وای
دیوانه ماه تو ایم... وای وای وای
سرمست احساس توایم... وای وای وای
سرباز عباس تو ایم... وای وای وای
آه
به این زائرانت نگاه کن
برای فرج هم دعا کن

کوچک ولی بزرگ

کوچک ولی بزرگ

بهش می‌گفتن: «آخه توکه پسر نیستی، چه جوری می خوای بجنگی!؟» می‌گفت: دفاع از وطن که زن و مرد و پیر و جوون نداره. هر کس باید هر کاری از دستش بر میاد، بکنه.
با اینکه سنش خیلی کم بود اصلاً از جنگ و جبهه نمی‌ترسید. به کسایی هم که می‌ترسیدن می‌گفت: «وقتی دشمن اومده تو شهرتون، چرا نشستید و هیچ کاری نمی‌کنید!؟ همه باید مبارزه کنن».
شهیده سهام خیام

 روزنامه کیهان، شماره 18629، به تاریخ85/07/08، صفحه