فرمانده

فرمانده
چه زیبا می شوی وقتی چو زینب خطبه میخوانی
نمایان می شود کرببلا وقتی رجزخوانی

مسلمانان تماماً از تو خط و مَشیْ می گیرند
که تنها تو به جا آوردی ارکان مسلمانی

تمام حاکمانِ غرب می دانند و می ترسند
که تو با چَفیِه ات اعلام کردی مرد میدانی

عزیز فاطمه حکم جهاد از تو، جهاد از ما
که ماییم آن بَلاجویان و یاران خراسانی

پیام تسلیت از جانب کُفار از ترس است
که مُشتی آهنی داری و از جنسِ جمارانی

چه می فهمند حُکامِ عرب از هیبت حیدر
چه می فهمند از خیبر، چه می فهمند کِیْسانی

تو مختاری، تو مِقدادی، تویی تو مالک اشتر
تو پرچمدارِ اسلامی و تو از نسلِ سلمانی

عبایت را تکانی ده نفس در سینه بند آید
که ریزد از عبایت چند صد تا شیخ لبنانی

لبانت را تکان دادی و طوفانی به پا کردی
فدایِ غیرتِ کِیسانی ات ای مرد ایرانی

همینکه اسمِ رزم و جنگ با کُفّار می آید
عجب شوقی نشیند بینِ چشمان سلیمانی