ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺷﺒﻠﻰ ﻭ ﺷﺎﻃﺮ ﻋﻠﻰ

ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺷﺒﻠﻰ ﻭ ﺷﺎﻃﺮ ﻋﻠﻰ

ﺷﺒﻠﯽ ﻣﺮﺩ ﻋﺎﺭﻓﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺩﺍﺷﺖ،ﻭﺣﺘﯽ ﻣﺮﺩﻡ

ﻋﺎﻣﻪ ﻫﻢ ﻣﺮﯾﺪ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻧﺪ،ﻭﺁﻭﺍﺯﻩ ﺍﺵ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﭘﯿﭽﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ،ﺭﻭﺯﯼ

ﺷﺒﻠﯽ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻣﯿﺮﻩ،ﺍﻭﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﻋﮑﺲ ﻭﺑﻨﺮ ....ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ

ﻫﻤﻪ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﺑﺸﻨﺎﺳﻦ،ﺷﺒﻠﯽ ﻣﯿﺮﻩ ﺩﻡ ﺩﺭ ﻧﺎﻧﻮﺍﯾﯽ،ﻭﭼﻮﻥ ﻟﺒﺎﺱ

ﺩﺭﺳﺘﯽ ﻧﭙﻮﺷﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻧﺎﻧﻮﺍ ﺑﻬﺶ ﻧﺎﻥ ﻧﺪﺍﺩ،ﺷﺒﻠﯽ ﺭﻓﺖ،ﻣﺮﺩﯼ ﮐﻪ

ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻮﺩ،ﻫﻤﺸﻬﺮﯼ ﺷﺒﻠﯽ ﺑﻮﺩ،ﺑﻪ ﻧﺎﻧﻮﺍ ﮔﻔﺖ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩ ﺭﺍ

ﻣﯿﺸﻨﺎﺳﯽ،ﮔﻔﺖ ﻧﻪ،ﮔﻔﺖ ﺍﯾﻦ ﺷﺒﻠﯽ ﺑﻮﺩ،ﻧﺎﻧﻮﺍ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻣﺮﯾﺪﺍﻥ

ﺍﻭﯾﻢ،ﺩﻭﯾﺪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺷﺒﻠﯽ،ﮐﻪ ﺁﻗﺎ ﻣﻦ ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﻢ،ﺷﺎﮔﺮﺩ

ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﻢ،ﺷﺒﻠﯽ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﮑﺮﺩ،ﻧﺎﻧﻮﺍ ﮔﻔﺖ ﺍﮔﺮ ﻗﺒﻮﻝ ﮐﻨﯽ ﻣﻦ ﺍﻣﺸﺐ

ﺗﻤﺎﻡ ﺁﺑﺎﺩﯼ ﺭﺍ ﺷﺎﻡ ﻣﯿﺪﻫﻢ،ﺷﺒﻠﯽ ﻗﺒﻮﻝ ﮐﺮﺩ،ﻭﻗﺘﯽ ﻫﻤﻪ ﺷﺎﻡ

ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ،ﻧﺎﻧﻮﺍ ﮔﻔﺖ ﺷﺒﻠﯽ،ﻣﻦ ﯾﻪ ﺳﻮﺍﻝ ﺩﺍﺭﻡ،ﮔﻔﺖ ﺑﭙﺮﺱ،ﮔﻔﺖ

ﺩﻭﺯﺥ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ،ﺷﺒﻠﯽ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ ﺩﻭﺯﺥ ﯾﻌﻨﯽ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺗﻮ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺿﺎﯼ

ﺧﺪﺍ،ﯾﮏ ﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺷﺒﻠﯽ ﻧﺪﺍﺩﯼ،ﻭﻟﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺿﺎﯾﺖ ﺩﻝ ﺷﺒﻠﯽ ﯾﮏ ﺁﺑﺎﺩﯼ

ﺭﺍ ﺷﺎﻡ ﺩﺍﺩﯼ.