به احترام محرّم بیا ببخش مرا

به احترام محرّم بیا ببخش مرا / برای خاطر این اشک‎ها ببخش مرا

تو در میان عزادارهای خود هستی / ندیده چشمم اگر که تو را ببخش مرا

هزار جمعه گذشت و نیامدی امّا / نمرده‎ام پس از این جمعه‎ها ببخش مرا

مَبین سیاه‎دلم که سیاه‎پوش توام / بیا به حرمت رخت عزا ببخش مرا

عزیز فاطمه از من اگر که رنجیدی / به ماه ماتم «خون خدا» ببخش مرا

میان روضه و یا در میان سینه زدن / هزار مرتبه دارم دعا ببخش مرا

به زیر سقف حسینیه‎ها اگر که نشد / به زیر قبّه‎ی کرب و بلا ببخش مرا

به دختری که ز بیداد خارهای بلا / هزار آبله دارد به پا ببخش مرا