الحق که نام شیخ نمر ماندگار شد

الحق که نام شیخ نمر ماندگار شد

وقتی خبر رسید و دلم بیقرار شد
ابیات نو رسیده‌ی من داغدار شد

پیشانی زمین عرق شرم ریخته است
دست خودش نبود اگر شرمسار شد

کشتند عشق را و جهان هم سکوت کرد
دنیا چقدر مرده و بی‌اعتبار شد

خونی که ریختند مدال شهامت است
دیدیم اینکه خون سند افتخار شد

''هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق''
الحق که نام شیخ نمر ماندگار شد

باغ از شکوه لاله حیاتی گرفته است
از خون این شهید زمستان بهار شد