رو به شش گوشه ترین قبله ی عالم هر صبح

رو به شش گوشه ترین قبله ی عالم هر صبح
بردن نام حسین بن علی میچسبد:

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبْدِاللهِ وَعَلَى الاَْرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِنائِکَ عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللهِ اَبَداً ما. بَقیتُ وَبَقِیَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ وَلا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِیارَتِکُمْ، اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَعَلى عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَعَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَعَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ

دوباره بغض و کمی آه ،علتش این است
حرم  نرفته  بمیرم،  خجالتش  این  است
سلام می دهم از  بام خانه  سمت  حرم
ببخش نوکرتان را ،بضاعتش این است..

                                                        التماس دعا