ای خدا اِی شاهد خوب و بَدَم

ای خدا اِی شاهد خوب و بَدَم 
روسیاهم بر درت زانو زدم 
هر کجا و هر مکان، خواندی مرا 
از میانِ سِیلِ غم راندی مرا 
دستِ خود را سویِ من کردی دراز 
تا کُنی امدادم و رفعِ نیاز 
وا اسف، دست تو را رَد کرده ام 
غاٰفِرَ الذَنْبی ، به خود بَد کرده ام 
حقِّ مولایم ادا کِی کرده ام؟ 
من که راه معصیت طِی کرده‌ام! 
بارالٰها، از خودم سیر آمدم 
گرچه میدانم شده دیر،آمدم 
در عفو و عطای تو که تردیدی نیست 
این دَرگه تو درگهِ نُومیدی نیست 
میبخشی و لطفی به منِ بنده کُنی 
این مُرده دلم را به دَمی زنده کُنی 
سجّاده ام از مِهرِ تو قِیمت دارد 
زینت شده ونافه و تُربت دارد 
بخشا که(اکبر) به دلش غَم دارد 
ما بینِ مناجات،حَرَم کم دارد