چهارشنبه, ۹ تیر ۱۳۹۵، ۰۸:۳۹ ب.ظ
حتی به قدر کلمه ای بیشتر...
حتی به قدر کلمه ای بیشتر...
خدا فقط پرسید: "آن چیست در دست تو؟"موسی گفت: "این عصای من است بر آن تکیه مىدهم و با آن براى گوسفندانم برگ مى تکانم و کارهاى دیگرى هم از آن برمىآید..."
👈همیشه به این آیه که می رسم، از خودم می پرسم...چرا جناب موسی در جواب خدای مهربان یک کلمه نگفت "این عصاست"... و تمام!
چرا این همه توضیح واضحات داد برای خدایی که از همه چیز آگاه است؟
و همیشه می رسم به این که اگر کسی، کسی را بسیار دوست داشته باشد...منتظر است که او چیزی بگوید...چیزی بپرسد...چیزی بخواهد...
تا آن وقت هر چه را که در دل دارد ببافد به دل زمین و آسمان و به قدر چند جمله ای هم که شده بیشتر با محبوبش حرف بزند...
حتی به قدر کلمه ای بیشتر...
