شهیدانی با بوی بهشت و با ارزش تر از گوهر...
شهیدانی با بوی بهشت و با ارزش تر از گوهر...
در یکی از زندانهای عراق ، دو شهید را در فاضلاب زندان پیدا کردیم که در اثر بیماری ، جراحت یا شکنجه به شهادت رسیده بودند .
آنها
را بدون این که تحویل صلیب سرخ داده شوند ، شبانه تحویل یکی از ستادها
داده بودند و آنها هم در فاضلاب همان زندان رهایشان کرده بودند.
شهدایی که با شکنجه، زنده به گور شدند
حدود شش ماه پیش در حوالی دریاچه «ماهی»بیستوپنج شهید پیدا کردیم که با شکنجه،زنده بهگور شده بودند
این شهدا را پنج تا پنج تا با سیم خاردار به هم بسته بودند و زنده زنده دفن کرده بودند.
پنج شهید دیگر را هم پیدا کردیم که آنها را مثل دوستانشان نبسته بودند، ولی در گودال دیگری زنده به گور کرده بودند.
این
شهدا بند انگشت نداشتند. زمانی که خاک به روی آنها ریخته میشد، برای
اینکه بتوانند از گودال بیرون بیایند، آن قدر چنگ به خاک میانداختند که
ناخنهایشان جدا میشد.
طبق نظر پزشکی قانونی 65 درصد بدنهایشان سالم بود.
این خبر در منطقه خوزستان پیچید و اصلاً سابقه نداشت که پس از بیستوپنج، سی سال این گونه جنازهها سالم بمانند.
عراقیها
به نحوی شهدا را زنده به گور میکردند که پس از پیدا شدن، موجب شوکه شدن
مردم ایران شوند؛ در کنار دیوارهای زندان، مناطق باتلاقی و...
هفت شهیدی که با قیچیهای بزرگ فولادی از وسط جدا شده بودند
یک بار هم هفت شهید را پیدا کردیم که از ستون فقرات از وسط جدا شده بودند. هفت سر جدا، پاها جدا ، دستها جدا .
پس
از بررسی متوجه شدیم اینها که بچههای بسیجی بین دوازده تا هجده سال
بودهاند، با قیچیهای بزرگ فولادی که مخصوص تانک است و بیشتر در توپ
خانهها استفاده میشود، یکییکی جلوی چشم هم دیگر قطعهقطعه شدهاند.
تاریخ : چهارشنبه بیست و چهارم شهریور ۱۳۹۵ | 12:10 | نویسنده : محمد رضا فکر