نوکری کار من و کار تو ذاتا کرم است

جانها به فدای غریب مدینه امام  حسن  جان (ع)

نوکری کار من و کار تو ذاتا کرم است
خار هم بین گلستان شما محترم است

بی نیازم ز همه عالم و آدم زیرا
لطف سرشار شما سایه روی سرم است

اینکه هر روز فقط از تو سخـن میگویم
اثر لقمه ی پاک پدر و مادرم است

حسنی زاده شدم ، پس حسنی میمیرم
گُل ذکر تو فقط در نفس آخرم است

من به اندازه ی یک عمر ، بدهکار توام
نامتان ذکر طپشهای دل مضطرم است

حرم خاکی تو غصه برایم شده است
فکر و ذکرم به خدا ساختن یک حرم است