شب جمعه رویایی...

شب جمعه  رویایی...

به یاد شهدای غواص عملیات کربلای 4

مادرگفت: نرو،بمان! دلم میخواهد پسرم عصاے دستم باشد... گفت:هرچه تو بگویے فقط یڪ سوال! میخواهے پسرت عصاے این دنیایت باشد یا آن دنیا؟ مادرش چیزی نگفت و با اشڪ بدرقه اش ڪرد و اینگونه رفتند و کربلای 4 رقم خورد . یاد شهدای غواصی که دست بسته زنده به گور شدند و جاودانگی شان زبانزد شد 

و بعد از سالها .............

ﺭﻓﺘﯿﻢ ﺩﺭ ﺧﻮﻧﻪ ﯼ خونواده ﺷﻬﯿﺪی ﺧﺒﺮ ﺑﺪﯾﻢ ...ﮐﻪ ﺑﯿﺎیید ﺍﺳﺘﺨﻮﻧـﺎﯼ ﺷﻬﯿﺪﺗﻮنو ﺗﺤﻮﯾﻞ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ … ﺩﺭ ﺯﺩﯾﻢ ﺩﺧﺘﺮ خانومے ﺍﻭﻣﺪ ﺩﺭﻭ واﮐﺮﺩ ... ﮔﻔﺘﻢ： ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ شهید بزرگوار نسبتی دارید؟
چطور مگہ ...؟! ﺑﺎﺑﺎﻣﻪ ...
ﮔﻔﺘﻢ : پیکرﺷﻮ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻥ ، میخوان ﭘﻨﺠﺸﻨﺒﻪ ﻇﻬﺮ ﺑﯿﺎﺭن ... زد زیر گریه و گفت： یه ﺧﻮاهشی ﺩﺍﺭﻡ ...ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍیـن ﻫﻤﻪ ﺳﺎﻝ ﺍﻭﻣﺪﻩ ؛ میشه به جای ظهر پنجشنبه ، شب جمعه بیاﺭﯾﺪﺵ ...؟! شب جمعه ﺗﺎﺑﻮتو ﺑﺎ ﺍﺳﺘﺨﻮنا بردﯾﻢ ﺑﻪ ﻫﻤﻮﻥ ﺁﺩﺭﺱ ؛ ﺗﺎ ﺭﺳﯿﺪﯾﻢ ، ﺩﯾﺪﯾﻢ ﮐﻮﭼﻪ ﺭﻭ ﭼﺮﺍغونی کردن ...

خرابه چراغونه امشب...
چشام فرش مهمونه امشب...

ﺭﻓﺘﯿﻢ ﺟﻠﻮ و پرسیدیم ﺍﯾﻨﺠﺎ ﭼہ ﺧﺒرررﻩ …؟! گفتن ﻋﺮﻭﺳے ﺩﺧﺘﺮ ﺍﯾـﻦ ﺧﻮﻧہ ست ... ﺗﺎ ﺍﻭﻣﺪﯾﻢ ﺑﺮﮔﺮﺩﯾﻢ ﺩﯾﺪﯾﻢ ﺩﺧﺘﺮﻩ ﺩﻭﯾﺪ ﺗـﻮ ﮐﻮﭼﻪ و داد میزد： ﺑﺎﺑﺎﻣﻮ کجا میبرید ...؟  ﻧﺒﺮﯾـﺪش ...یه عمر ﺁﺭﺯﻭم بود که ﺑﺎﺑﺎﻡ ﺳﺮ ﺳﻔﺮﻩ ی ﻋﻘﺪم باشه ... ﺑﺎﺑﺎﺷﻮ ﺑﺮﺩﯾﻢ ، ﭼﻬﺎﺭ تا تیکه اﺳﺘﺨﻮوﻥ را ﮔﺬﺍﺷﺖ ﮐﻨﺎﺭ ﺳﻔﺮﻩ ﯼ ﻋﻘﺪ ... استخوون دست باباشو برداشت کشید رو سرش و می گفت :
"بابا جون … ببین دخترت عروس شده … برای بار سوم میپرسم：
عروس خانوم وکیلم ...؟ با اجازه پدرم ...بله ...