دوشنبه, ۲۵ بهمن ۱۳۹۵، ۰۳:۱۶ ب.ظ
کم گوی و به جز مصلحت خویش مگوی
کم گوی و به جز مصلحت خویش مگوی
ازحکیمی پرسیدند که چرا استماع تو از نطق تو زیادت است؟ گفت: زیرا که مرا دو گوش داده اند و یک زبان ، یعنی دو چندان که می گویی می شنو .
کم گوی و به جز مصلحت خویش مگوی
چیزی که نپرسند ، تو از پیش مگوی
از آغاز دو گوش و یک زبانت دادند
یعنی که دو بشنو و یکی بیش مگوی.
