انسان گاهی عمدا به خودش بدی می‌‌‌‌‌کند

انسان گاهی عمدا به خودش بدی می‌‌‌‌‌کند

مردی به یکی از صحابه پیغمبر نامه نوشت و از او اندرزی خواست.

مرد صحابی در جواب نوشت: «به آن کس که از همه بیشتر او را دوست می‌‌‌‌‌داری بد نکن.»

آن مرد معنی این جمله را نفهمید و توضیح خواست که این چه اندرزی است! مگر ممکن است که من کسی را زیاد دوست بدارم و آنگاه به او بدی بکنم؟

مرد صحابی در جواب نوشت:

«بلی ممکن است.

مقصود من از آن کس که او را از همه بیشتر دوست می‌‌‌‌‌داری فقط خودت هستی که از روی جهالت و نادانی به خیال خوبی به خودت بدی می‌‌‌‌‌کنی.

همه گناهانی که مرتکب می‌‌‌‌‌شوی به خیال خودت حظّ و بهره‌‌‌‌‌ای به خودت می‌‌‌‌‌رسانی و حال آنکه همینها همه در حقیقت جز دشمنی و رفتار خصمانه با خود چیزی نیست.»
پس یک علت ظلم به نفس جهالت و نادانی است.

علت دیگری هم هست که آن هم مهم است.
انسان گاهی عالماً عامداً و نه از روی جهالت، به خودش بدی می‌‌‌‌‌کند. این دیگر شگفت‌‌‌‌‌انگیز است....

شهید مطهری /حکمتها و اندرزها ج ۱/صفحه ۶۹