امتحان های واقعی ، درهم شکنندۀ خود بزرگ بینی و لاف زنی

امتحان های واقعی ، درهم شکنندۀ خود بزرگ بینی و لاف زنی

گاه موقعیت هایی بادآورده _ مقامی ، مالی ، منزلتی _ برای کسانی پیش می آید و آن ها را بالا می کشد یا در زندگی سرعتشان می بخشد . این بادهای موقعیت آور ، موجب خودشیفتگی آن ها می شود . کسانی که حد و اندازۀ آن موقعیت ها را نداشته و بیخود بالا آمده اند ، در دام خود بزرگ بینی  فرو می افتند و به لاف زنی می پردازند ؛ و چون گاهِ امتحان های واقعی فرا رسد ، معلوم می شود که تا چه حد ناتوان و خُرد اند .

ملّای روم در دفتر دوم بخش100 در حکایتی آورده است که موشی کوچک مهار شتری را به سبب موقعیتی که برایش پیش آمد ، در دست گرفت و خیال کرد که به واقع مهار شتری در دستش است . پس با خودنمایی و تکبّر به راه افتاد . شتر از روی طبع چالاک و پر تحرّک خویش حرکت می کرد و موش گمان می کرد که آن حرکت کار اوست و سخت مغرور شد و لاف می زد که من پهلوان ام . شتر که متوجّه حال غرور آمیز موش شده بود ، به روی خود نیاورد و با خود گفت : ای موش خُرد و ناچیز ! فعلا خوش باش تا به موقع تو را به خودت بنمایانم ! آن دو با هم آمدند تا به لب نهر بزرگی رسیدند که فیل هم از گذشتن از آن ناتوان بود .

موش تا آن نهر را دید ، ایستاد و خشکش زد . شتر گفت : ای رفیقِ کوه و دشت ! چرا ایستادی ؟ چرا حیران و سرگشته ای ؟ حرکت کن ! مردانه گام در میانۀ رود بگذار تا عبور کنیم ! تو پیشرو و راهنمای منی ، نباید در میانۀ راه توقف کنی و از حرکت بمانی ! برو تا من هم در پیِ تو بیایم ! موش گفت : این آب ، عظیم و ژرف است و من از غرق شدن می ترسم . شتر برای درهم شکستن خودبزرگ بینی و غرور و لاف زنیِ موش گفت : بگذار ببینم اندازۀ این آب چقدر است .

سپس با سرعت پایش را در درون آب نهاد . پس گفت : ای موش کور ! این که آبی نیست ، تا زانوی من است ! چرا از این مختصر آب ، حیرت زده و مدهوش شده ای ؟ موش گفت : این چیز در مقایسه با تو ، مورچه ای به شمار می رود ، ولی نسبت به من یک اژدهاست ! زانو داریم تا زانو ! آبی که به زانوی تو برسد ، صد زرع از سرِ من گذشته است ! چون کار بدینجا رسید ، شتر به موش گفت : ای موش ! دست از گستاخی بردار و اندازۀ خود بدان و جای خویش بشناس ، تا جسم و جانت از این آتش نسوزد ! اگر هم می خواهی خودنمایی و ستیز کنی ، با موشان همانند خودت که هم قد و قامت و اندازۀ تواند ، چنین کن . موش را چه به این مقامات ! موش کجا و شتر کجا که با او مناقشه و سخن پردازی کند !