خداوندا ! برادرانم را به من بنمایان

خداوندا ! برادرانم را به من بنمایان

ابوبصیر از امام باقر علیه السلام روایت نموده که :
یغمبراکرم صلی الله علیه و آله روزی در جمعی از اصحاب دوبارفرمودند:
خداوندا ! برادرانم را به من بنمایان.

اصحاب عرض کردند:
یا رسول الله ! مگر ما برادران شما نیستیم؟
حضرت فرمودند :
نه! شما اصحاب من هستید
خداوند آنها رابا نامشان ونام پدرانشان پیش از آن که از صلب پدران و رحم مادرانشان بیرون آیند در عالم ذر به من شناسانده است.
استوار بودن آنها بر دین خود از کسی که درخت خاردار قتاد را با دست خود،در شبی تاریک بخواهد بتراشد و صاف کند ؛ یا کسی که پاره ای آتش چوب درخت غضا را در دست نگه دارد دشوارتر و بالاتر است.
آنها چراغ های شب های تاریک گمراهی هستند که خداوند آنان را از هر فتنه تیره و تاری نجات می دهد.

بصائرالدرجات ج1/ص18