کرامت تو به بالای دست می بردم

مگو که بی خِردم، هیچکس نمی خَردم
کرامت تو به بالای دست می بردم

اگر جدا کنی از خود مرا کم از صفرم
وگر کنار تو باشم فزون تر از عددم

ای مولا علی علی موسی الرضا…
ای مولا علی علی موسی الرضا…

گدائی درت از خلق بی نیازم کرد
که در سوال، کسی جز تو را صدا نزنم

هزار بار شدم غافل از تو دیدم باز
فزونی کرمت سوی این حرم کشدم

ز کثرت کرمت ای کریم اهل البیت
خجالتی که کشیدم هماره می کشدم

بهای یک ثمن بخس هم ندارم لیک
به لطف خویش امام رئوف می خردم

ای مولا علی علی موسی الرضا…
ای مولا علی علی موسی الرضا…

مگو که بی خِردم، هیچکس نمی خَردم
کرامت تو به بالای دست می بردم

اگر جدا کنی از خود مرا کم از صفرم
وگر کنار تو باشم فزون تر از عددم