درک محرم یا ادا بازی !!

درک محرم یا ادا بازی !

به راستی بهترین راه برای ضربه زدن به شور حسینی در محرم، کاهش شعور حسینی ست، همان جدایی نهضت عاشورا از سیاست و تاکید بر دیانت منهی سیاست که خود بزرگ ترین انحراف در این مکتب است.

به زبان ساده:
انحراف یعنی نادیده گرفتن تمام مبارزات سیاسی ابی عبدالله و فقط تاکید بر یک روایت کوبیدن سر به محمل و سر شکستن
انحراف یعنی یک دهه هیئتی شدن همراه با گناه و ریا برای خودنمایی و عدم رعایت حلال و حرام خدا

انحراف یعنی بالا و پایین پریدن های بی منطق در هیئتی که پرداخت به سیاست در آن ممنوع است. حسین دفاع از مظلوم را می پسندد یا سرخی بیشتر سینه بعد سینه زنی ؟

انحراف یعنی قمه زنی و خونریزی و پخش تصاویر آن برای ترساندن جهانیان از گرایش به نهضت پر محتوای حسینی. جذب بیشتر مردم دنیا با معرفی حقیقت حسین(ع) یا خونریزی بیشتر از سر و صورت ، کدام‌ ثواب بیشتری دارد؟

محکم سینه زدن در برابر محکم ایستادن پای مکتب حسینی به کمک کنترل نفس ناچیز است. محکم به سر زدن اوج ارادت به امام نیست تا زمانی که محکم ایستادن روی مبارزه با ظالم و دفاع از مظلوم وجود دارد.

چند سال پیش قمه زنان کربلا با نزدیکی داعش به اطراف کربلا به قم سفر کردند! اما همه آن هایی که آهسته سینه می زدند و با سلاح اشک، نفس خود را تمرین داده بودند برای مبارزه اعزام و شهید شدند. اری ؛ با شلیک اولین‌ گلوله نبرد مرد از نامرد جدا می شود.

مکتب فکری امام حسین (ع) را در محرم به ادا بازی و تخلیه هیجانات کاذب محدود نکنیم، درس کربلا بصیرت بود نه خونریزی، شهدا اثبات کردند که معرفت حسینی لزوما عکس با حرم و سرخی سر و سینه و قمه زنی نمی‌خواهد.