هدیه ام در راه خداست

هدیه ام در راه خداست

 

جنازه ی شهید شفاهی را سال ها پس از شهادت، توسط گروه تفحص کشف کردند و جهت تشییع جنازه به تهران انتقال دادند. وقتی مادر شهید را خبر نمودند شروع به گریه و انابه کرد. سؤال کردند: «مادر چرا بی تابی می کنی؟» گفت: من برای شهادت فرزندم گریه نمی کنم، من برای خودم گریه می کنم که چرا خداوند هدیه ای را که در راه او دادم پس فرستاده، یعنی من به اندازه ی ام وهب ارزش نداشتم که خدا هدیه ی مرا قبول کند؟ من هدیه ای را که در راه خدا دادم باز پس نمی گیرم.

راوی: امیر سرتیپ شفاهی