بهای عشق به اهل بیت

شهادت مظلومانه امام باقر (ع) بر همگان تسلیت و تعزیت باد

بهای عشق به اهل بیت

گفت : فقیرم . گفتند : نیستی . گفت: فقیرم ! باور کنید . گفتند : نه ! نیستی . گفت : شما از حال و روز من خبر ندارید . و حال و روزش را تعریف کرد . که چقدر دستهایش خالی است و چه سختی هایی شب و روز می کشد . ولی امام هنوز فقط نگاهش می کردند . گفت : باور کنید ، به خدا قسم که چیزی ندارم . امام فرمود : صد دینار اگر به تو بدهم حاضری بروی و همه جا بگویی : که از ما متنفری ؟ از ما فرزندان محمد صلی الله علیه و آله ؟ گفت : نه ! به خدا قسم نه -«هزار دینار؟» - نه ! به خدا قسم نه . - ده ها هزار ؟ -نه ! باز دوستتان خواهم داشت . امام فرمود : پس چطوری می گویی فقیری وقتی چیزی داری که به این قیمت گزاف هم نمی فروشی ؟ «چطور می گویی فقیری وقتی کالای عشق به ما در دارایی تو هست ؟..

قدر نعمت ولایت را بدانیم

 

ای آنکه قبرت بی چراغ و سایبان است !!!

روضه نمی خواهی !! مزارت روضه خوان است

گلدسته ات سنگی ست ، روی تربت تو

گنبد نداری ... گنبد تو آسمان است

اصلا نیازی به بیانش نیست دیگر

اوج غریبی تو از قبرت عیان است

تو یادگار داغ های کربلایی

از هرم ماتم در دلت آتشفشان است

هر روضه ات کرب و بلایی می شود ... چون

دور مزار تو پر از نامه رسان است

تو شاهد باران سیل آسای خونی

تو کعبه ای ... چشمت شبیه ناودان است

تو یادگار باغ های لاله هستی

اما به ذهنت خاطرات صد خزان است

جسم تو در خاک بقیع و روحت اما ...

در قلب یک گودال ، هر شب میهمان است

دیدی که در گودال ، جدت را چه کردند

دیدی که عمه روی تَل بر سرزنان است

تو شاهد گل های از ساقه جدایی

دیدی که بر نیزه سرِ پیر و جوان است

تو غیرت اللهی ... غم ناموس دیدی

از داغ غارت در گلویت استخوان است

تو مقتلی هستی که دیده روضه ها را

آنچه زبان از گفتنش هم ناتوان است