تربت قدوم زائر امام رضا (علیه السلام)

تربت قدوم زائر امام رضا (علیه السلام)

مرحوم حاج شیخ عبد الکریم حائرى(اعلى الله مقامه الشریف)فرمودند : چشم درد شدیدى به من عارض شد، به حدى که توان مطالعه و نوشتن را از من سلب نمود. مطالعه و نگارش را کنار گذاشتم و به معالجه و درمان پرداختم، ولى این‏ ناراحتى همچنان ادامه داشت، تا آنکه فصل تعطیلى رسید و با قطار عازم زیارت و عتبه بوسى ثامن الحجج‏ حضرت امام رضا(علیه السلام)شدم و در نیتم بود که از خداوند متعال‏ توسط آن بزرگوار شفاى درد چشمم را مسئلت نمایم.اتفاقا با جمعى از زائرین دهات‏ آذربایجان که با شور و شوق فراوانى عازم زیارت بودند، هم‏ کوپه شدم . بى ‏آنکه زبان ‏همدیگر را بدانیم ، در بین راه یک مرتبه به نظرم رسید که خوش قلب‏تر و پاکتر وخالصتر از این زائران کسى را پیدا نخواهم کرد که عازم زیارت آقا باشند . .اینان یکسال باتمام زحمات طاقت فرسا کار مى ‏کنند و بیل مى ‏زنند و شخم مى‏ کنند و اندک درآمدى را که پیدا مى ‏کنند ، گرانبهاتر و ماندنى‏ تر از زیارت آقا ثامن الحجج(علیه السلام)چیزى براى خود نمى ‏دانند و دسترنج‏ حلال خود را صرف زیارت مى‏ نمایند. چه بهتر از غبار خاک پاى ‏اینان استشفاء نمایم. به همان نیت ذره ‏اى از زیر کفش یکى از این زائرین را به چشم‏ کشیدم ، بى ‏آنکه او خود توجه داشته باشد . خداوند متعال از عنایت ثامن الحجج از همان لحظه درد چشم را از من برط‏رف نمود و تا آخر عمر هم نیاز به عینک پیدا ننمودم.».آقاى آخوند ملا علی همدانی مى‏ فرمودند: مرحوم حاج شیخ تا اواخر عمر مى‏ توانستند از فاصله ‏دور به مطالعه کتاب بپردازند ، بى‏ آنکه نیازى به عینک داشته باشند .