چهارشنبه, ۷ شهریور ۱۳۹۷، ۰۳:۲۰ ب.ظ
چرا پیامبر امامت امام علی (ع) را مکتوب نکرد
چرا پیامبر امامت امام علی (ع) را مکتوب نکرد
اگر علی(ع) جانشین پیامبر(ص) بود ، پس چرا حضرت محمد(ص) یکبار ، بر روی کاغذ این مطلب را ننوشتند تا بعنوان سند بماند ؟
اعلان رسمی کم تر از نوشته نیست . آن هم اعلانی که در آن (غدیر) بیش از 120000 نفر حضور داشته و آن را مکتوب کنند . در صورت مکتوب شدن ، از بین بردن آن برای مخالفین کاری نداشت . همانطور که : در ماجرای فدک نیز ابوبکر سند رسمی ای که حضرت زهرا(س) از پیامبر داشتند را پاره کرد و فدک را غصب کرد . حدود یک قرن منع حدیث بود و تمامی احادیث مکتوب سوزانده شد
در هنگامی که قرآن ها برای تهیه بهترین نسخه جمع آوری شدند ، قرآنی که امیرالمؤمنین(ع) به امر پیامبر جمع آوری کرده بودند را نپذیرفتند . کتاب های تاریخی(سنی و شیعه) امامت حضرت علی(ع) را تأیید کرده اند و این خود یک سند است.
با این حال پیامبر اکرم(ص) در زمان شهادت خود ، هنگامی که در بستر بیماری بودند فرمودند : «قلم و کاغذ بیاورید تا چیزی بنویسم تا بعد از من اختلاف نکنید.» اما عمر گفت: «او تب دارد و هزیان می گوید.» و مانع آوردن کاغذ شد . ماجرای غدیر آنقدر واضح بود که نیاز به اثبات آن نیست و در آن زمان مردمان نه به خاطر تردید در این امر ، بلکه به خاطر کینه و حسادتی که نسبت به حضرت داشتند و یا ترس از حکومت وقت از زیر آن سر باز زدند.
اعلان رسمی کم تر از نوشته نیست . آن هم اعلانی که در آن (غدیر) بیش از 120000 نفر حضور داشته و آن را مکتوب کنند . در صورت مکتوب شدن ، از بین بردن آن برای مخالفین کاری نداشت . همانطور که : در ماجرای فدک نیز ابوبکر سند رسمی ای که حضرت زهرا(س) از پیامبر داشتند را پاره کرد و فدک را غصب کرد . حدود یک قرن منع حدیث بود و تمامی احادیث مکتوب سوزانده شد
در هنگامی که قرآن ها برای تهیه بهترین نسخه جمع آوری شدند ، قرآنی که امیرالمؤمنین(ع) به امر پیامبر جمع آوری کرده بودند را نپذیرفتند . کتاب های تاریخی(سنی و شیعه) امامت حضرت علی(ع) را تأیید کرده اند و این خود یک سند است.
با این حال پیامبر اکرم(ص) در زمان شهادت خود ، هنگامی که در بستر بیماری بودند فرمودند : «قلم و کاغذ بیاورید تا چیزی بنویسم تا بعد از من اختلاف نکنید.» اما عمر گفت: «او تب دارد و هزیان می گوید.» و مانع آوردن کاغذ شد . ماجرای غدیر آنقدر واضح بود که نیاز به اثبات آن نیست و در آن زمان مردمان نه به خاطر تردید در این امر ، بلکه به خاطر کینه و حسادتی که نسبت به حضرت داشتند و یا ترس از حکومت وقت از زیر آن سر باز زدند.
