آثار وبرکات صله رحم
آثار وبرکات صله رحم
مرحوم شیخ طوسى در کتاب خود حکایت نموده است :
روزى
منصور دوانیقى امام صادق علیه السلام را به دربار خود احضار کرد، هنگامى
که حضرت وارد شد، کنار منصور - که برایش محلّى در نظر گرفته شده بود - نشست
. پس از آن ،
منصور دستور داد تا فرزندش مهدى را بیاورند؛ و چون آمدن مهدى مقدارى به
تاءخیر افتاد، منصور با تهدید گفت : چرا مهدى نیامد؟ اطرافیان در پاسخ گفتند: همین الا ن خواهد آمد. هنگامى که مهدى وارد مجلس شد، خود را آراسته و خوشبو کرده بود؛ منصور خطاب به امام صادق علیه السلام کرد و اظهار داشت : یاابن
رسول اللّه ! حدیثى را پیرامون دیدار و رسیدگى به خویشان برایم گفته اى ،
دوست دارم آن حدیث را تکرار فرمائى تا فرزندم ، مهدى نیز بشنود.
حضرت صادق آل محمّد صلوات اللّه علیهم فرمودند :
امیرالمؤ منین علىّ علیه السلام از رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:
چنانچه مردى با یکى از خویشان خود صله رحم نماید و از عمرش سه سال بیشتر
باقى نباشد، خداوند متعال آن را به مدّت سى سال طولانى مى نماید؛ و اگر قطع
صله رحم نمود و سى سال از عمرش باقى بود، خداوند آن را سه سال مى گرداند. منصور
گفت : این حدیث خوب بود؛ ولى قصد من آن نبود، حضرت فرمود: بلى ، پدرم از
امیرالمؤ منین علىّ علیه السلام و او از رسول خدا صلى الله علیه و آله
روایت نمود: صله رحم سبب عمران و آبادى خانه و زندگى است ؛ و نیز موجب
افزایش عمر خواهد بود، گرچه از خوبان نباشد.
منصور گفت : این خوب بود، ولى منظورم حدیث دیگرى است .
امام
جعفر صادق علیه السلام فرمود: پدرم باقرالعلوم از پدرش زین العابدین و او
از پدرش سیّدالشّهداء، از امیرالمؤ منین علىّ علیهم السلام و او از رسول
خدا صلى الله علیه و آله حدیثى را نقل کرده است ، که فرمود:
صله
رحم بازخواست شب اوّل قبر و محاسبات قیامت را آسان مى گرداند؛ و دل مرده
را با از بین بردن کینه ها و حسادت ها و ناراحتى ها زنده و شاداب مى نماید.
در این هنگام منصور گفت : آرى ، منظورم همین حدیث بود.
امالى شیخ طوسى : ص 316، بحارالا نوار: ج 47، ص 163، ح 3.
