تقاضای شهید

تقاضای شهید

پیکرش را با دو شهید دیگر، تحویل بنیاد شهید داده و گذاشته بودند سردخانه.
نگهبان سردخانه می گفت: یکی شان آمد به خوابم و گفت: ((جنازه ی من رو فعلاً تحویل خانواده ام ندید !))

از خواب بیدار شدم. هر چه فکر می کردم کدام یک از این دو نفر بوده ، نفهمیدم ؛ گفتم ولش کن ، خواب بوده دیگه و فردا قرار بود جنازه ها رو تحویل بدیم که شب دوباره خواب شهید رو دیدم. دوباره همون جمله رو بهم گفت .

این بار فوراً اسمش رو پرسیدم.
گفت: امیر ناصر سلیمانی. از خواب پریدم ، رفتم سراغ جنازه ها. روی سینه ی یکی شان نوشته بود ((شهید امیر ناصر سلیمانی)).

بعد ها متوجه شدم توی اون تاریخ، خانواده اش در تدارک مراسم ازدواج پسرشان بوده اند ؛ شهید خواسته بود مراسم برادرش بهم نخورد.

خاطره ای از شهید ناصر سلیمانی

شهید حامد کوچک زاده

شهید حامد کوچک زاده

 
رفت خانه ی فرشته (خواهر) تا با او خداحافظی کند وقتی که می خواست برود فرشته گل نرگس ریخت توی آب بعد هم پشت سرش رفت بیرون تا از زیر قـــرآن ردش کند حامد گفت: این گل رو چرا الان پر پر کردی ؟ میذاشتی به وقتش.... فرشته اخم هایش را جمع کرد یک مقدار حامد را چپ چپ نگاه کرد و گفت: من این گل رو پر پر نکردم فقط توی آب ریختم که اسم نرگس دنبالت باشه وقتی حامد این حرف را زد سمیه با ناراحتی رفت توی ماشین نشست
فرشته گفت:
ما که حریفت نشدیم اما برو خدا به همرات ، تو رو دست خدا و بعدش به حضرت زینب (س) می سپارم...
چند لحظه ای نگذشته بود که دوباره در خانه را زدند ، فرشته با خودش فکر کرد که شاید همسایه ها باشند اما دید حامد پشت در است ...
پس چرا برگشتی؟
آبجی از دست من ناراحتی؟
نه ... برای چی ناراحت باشم
به خاطر اینکه گفتم چرا گل ها رو پر پر کردی...
من ناراحت نشدم اما تو با این حرفات منو ترسوندی.
حامـــد عذر خواهی کرد و پیشانی فرشته را بوسید و خداحافظی کرد .