کلام امیرمومنان علی (ع)

 کلام امیرمومنان علی (ع)

 

کلام امیرمومنان على (ع) جلوه‌اى است از جلوه‌هاى آن وجود یگانه و قالبى است که در آن معارف بلند امام ظهور یافته و چشمه خورشید است که ما خاکیان محروم و مهجور را راه نموده است.

بر هیچ‌کس پوشیده نیست که آن حضرت پیشوا و سرور سخن‌آوران است و اینکه کلام او اشرف کلامها و بلیغ ترین سخن پس از کلام خدا و پیامبر اکرم (ص) است. «ابن ابى‌الحدید معتزلى » در توصیف فصاحت و بلاغت على (ع) مى‌نویسد :

«درباره فصاحت و بلاغت آن حضرت باید گفت که وى پیشواى فصیحان و سرور بلیغان است، چنانکه درباره کلام او گفته‌اند، ''دُونَ کَلاَمِ الْخَالِقِ، وَ فَوْقَ کَلاَمِ الْمَخْلُوقِینَ: سخنان على (ع) پایین‌تر از خداوند و بالاتر از گفتار همه مخلوقان است.
مردمان هنر سخنورى و نویسندگى را از او آموخته‌اند. عبدالحمید بن یحیى گفته است: هفتاد خطبه از خطبه‌هاى اَصْلَع   را حفظ کردم و ذهنم از آن پس جوشید که جوشید. و ابن نُباته گفته است: از خطابه گنجى به دست آوردم که بخشیدن از آن چیزى جز گسترش و فزونى بر آن نمى‌افزاید: یکصد فصل از مواعظ على بن ابى‌طالب را حفظ کردم.

وقتى محفن بن ابى‌محفن به معاویه گفت: از نزد ناتوانترین سخنگویان به نزد تو آمده‌ام. معاویه به او گفت : واى بر تو ! چگونه على ناتوانترین سخنگویان است؟ به خدا او بود که فصاحت و سخنورى را میان قریش معمول ساخت.» 

شرح نهج البلاغة ، ج ۱ ، ص ۲۵-۲۴

فرصت سوزی دیگر بس است!

درمحضرقرآن
فرصت سوزی دیگر بس است!

 همه جانبه دینداری کنیم و رو به خدا شویم، قبل از آنی که این فرصت ها تمام گشته و روزی فرا رسد که هرچه التماس و درخواست بازگشت و مهلت دوباره کنیم، هیچ مهلتی ندهند!
بیدار شویم! نماز بخوانیم قبل از اینکه برایمان نماز بخوانند! «فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ الْقَیِّمِ مِن قَبْلِ أَن یَأْتِیَ یَوْمٌ لَّا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّـهِ» همان روزی که به نسبت اعمال و کردارمان ، تقسیم و دسته بندی میشویم «یَوْمَئِذٍ یَصَّدَّعُون» [روم/۴۳]