حماسه 9 دی ؛ یوم الله و روز بصیرت بیدار دلان و حامیان ولایت گرامیباد

 حماسه 9 دی ؛ یوم الله و روز بصیرت بیدار دلان و حامیان ولایت گرامیباد

هوا آشفته بود و شهر مجنون
زمین سر در گریبان، چشم پر خون

 حماسه می‌خروشید از گلوشان
ز رگ‌ها خون غیرت سخت جوشان

 که عاشورا کسی رقصیده؟ او کیست؟
چه کس با شاه دین جنگیده؟ کوفیست؟!

 از این غم شهر گویا پر ز شیر است
دی از گرمای این دل‌ها چو تیر است

 همه عمارگون، آماده، هوشیار
تمام شهر بیدارند، بیدار
کسی حرمت شکن آشوب کرده
شغالی بیشه را مخروب کرده
الا ای فتنه گر، شیطان، حرامی!
میان بیشه‌ی شیران خرامی؟!
شما، ای جمله عالم گوش دارید
کلام آوازه‌ی بر گوش دارید
به ایران، رهبری فرزانه داریم
اشارت او کند جان می‌سپاریم
الا ای فتنه‌گر، ما مرد جنگیم
برای رجمت ای ابلیس، سنگیم
چو شمشیر آخته، در دست اوییم!
بمیرید از حسد، سر مست اوییم

ابابیلیم اگر بر فیل‌هایید
چو ریگی نرم آخر زیر پایید

۹ دی سیل مردم باز جوشید
تمام سینه‌ها آخر خروشید
خس و خاشاک را از شهر راندند
سران فتنه زیر پای ماندند
ولی حرفیست بی پیرایه‌ای دوست
که این حرف از زبان یار حق گوست
“بصیرت ” یاب، بیدارست دشمن
ز حقد و کینه تبدار است دشمن
صف آراییست! اما در غبار است
میان فتنه ره دشوار و تار است
چراغ راه ما را جز ولیّ نیست
کسی رهبر به جز “سید علی ” نیست

میدونید قضیه أین عمار چیست؟

                                                میدونید قضیه أین عمار چیست؟
سماء بن حکیم می گوید: ما در جنگ وصفین در سپاه علی علیه السلام در زیر پرچم عمار یاسر با دشمن می جنگیدیم. نزدیک ظهر شد. در این هنگام ، مردی از سپاه امیرالمؤمنین(ع) به پیش آمد و گفت: عمار یاسر در میان شما کیست؟
عمار گفت: من هستم.
او گفت من هنگامی که از خانه بیرون آمدم ، اطمینان داشتم که ما در مسیر حقیم و معاویه و طرفدارانش بر باطل و گمراهی هستند، تا شب گذشته نیز، همین عقیده را داشتم.اما دیشب دیدم که اذان گوی ما و اذان گوی معاویه، هر دو بر یکتایی خدا و نبوت پیامبر(ص) گواهی می دهند، به شک افتاده و نزد علی(ع) رفتم و ایشان به من فرمود: آیا عمار را ملاقات کرده ای، برو و از او
بپرس و از گفته اش پیروی کن. عمار ، پس از سخنان آن مرد، روشنگری خود را با سخنان
مفصلی به انجام رساند و او را به اردوگاه امیرالمؤمنین(ع)، بازگرداند.
در طول جنگ صفین، عمار، در هر نقطه ای که احساس می کرد ، برای سپاه علی(ع) شبهه و سؤالی بوجود آمده است، فورا در آن نقطه حاضر می شد و با بیانی رسا و روشنگرانه، حقایق را برای مردم روشن می ساخت و در همان جنگ نیز به فیض شهادت، نائل گردید.
حضرت علی(ع) بعدها و در اوج جنگ نهروان، غصه و ناراحتی خود را از جای خالی عمار ، بیان می فرمود که: "أین عمار"(کجاست عمار؟...)
یکی از اساسی ترین نیازهای جامعه،روشنگری عمارگونه ی خواص و حضور در صحنه ی آنان برای دفاع از ولایت است.متاسفانه غبار شبهه و سختی راه، تعدادی از بزرگان و نخبگان را نیز دچار تردید کرده است .باشد تا عمارگونه، در صحنه باشیم و با همه ی توان، در راه روشنگری جامعه و ادای تکلیف در دفاع از انقلاب مظلوم، بکوشیم