اول رسیدگی به فقیر خویشاوند

اول رسیدگی به فقیر خویشاوند

زنی شوهرش مُرد برای اینکه خدمتی به شوهر کرده باشد شبهای جمعه غذایی تدارک می کرد و به وسیله فرزند یتیم خود به خانه فقرا می فرستاد . طفل بیچاره با اینکه گرسنه بود ، غذا را از مادر می گرفت و به فقرا می رساند و خود با شکم گرسنه به خانه بر می گشت و می خوابید. تا اینکه شبی کاسه صبرش لبریز شد و در راه غذا را خودش خورد و با شکم سیر به خانه برگشت و آسوده خوابید . آن شب زن ؛ شوهر خود را در خواب دید که به او می گفت : تنها غذای امشب به من رسید . زن از خواب بیدار شد و با کمال شگفتی از فرزندش پرسید شبهای جمعه گذشته و دیشب غذا را کجا می بردی و به کی می دادی ؟ من دیشب پدرت را خواب دیدم که می گفت تنها غذای دیشب به او رسیده است . طفل راستش را گفت که شبهای جمعه غذا را به خانه فقرا می بردم ، ولی دیشب چون زیاد گرسنه بودم ، خودم خوردم و آسوده خوابیدم . زن دانست بهترین خدمت به شوهر این است که یتیم او را سیر نگهدارد و از اینجاست که در حدیث است که صدقه صحیح نیست در حالی که خویشاوندان خودت گرسنه اند .

اصل را رها کردن و به فرع چسبیدن

اصل را رها کردن و به فرع چسبیدن

 

در زمان‌های دور ، روستایی بود که فقط یک چاه آب آشامیدنی داشت . یک روز سگی به داخل چاه افتاد و مرد . آب چاه دیگر غیر قابل استفاده بود . روستاییان نگران شدند و پیش مرد خردمندی رفتند تا چاره کار را به آنان بگوید . مرد خردمند به آنان گفت که صد سطل از چاه آب بردارند و دور بریزند تا آب تمیز جای آن را بگیرد. روستاییان صد سطل آب برداشتند اما فرقی نکرد و آب کثیف و بدبو بود . دوباره پیش خردمند رفتند . او پیشنهاد کرد که صد سطل دیگر هم آب بردارند . روستاییان این کار را انجام دادند اما باز هم آب کثیف بود . روستاییان بنابر گفته مرد خردمند برای بار سوم هم صد سطل آب از چاه برداشتند اما مشکل حل نشد. مرد خردمند گفت: «چطور ممکن است این همه آب از چاه برداشته شود اما آب هنوز آلوده باشد. آیا شما قبل از برداشتن این سیصد سطل آب، لاشه سگ را از چاه خارج کردید؟»

روستاییان گفتند : « نه ، تو گفتی فقط آب برداریم نه لاشه سگ را!!